Martijn Nekoui studeerde vijf jaar geleden af met MOAM als afstudeerproject aan het AMFI in Amsterdam. En met succes: want hij behaalde zijn opleiding met een 10(!). Martijn is nooit een zesjesstudent geweest en haalde vanaf het begin al het onderste uit de kan. Als iemand hem vertelde dat het hem niet zou lukken, deed hij er alles aan om het tegendeel te bewijzen, en dat lukte. Én lukt hem tot de dag van vandaag nog steeds. MOAM biedt jong talent een podium, zorgt ervoor dat grote namen uit de industrie in contact komen met dat nieuwe talent en koppelt deze twee om samen te werken aan creatieve concepten. Als klapper op de vuurpijl bracht MOAM een boek uit als ode aan de Nederlandse creatieve industrie.

Martijn: ‘Ik zag aan de ene kant heel veel jong talent, wat ik heel erg cool vond. Maar zij konden zichzelf op de een of andere manier niet goed aan de buitenwereld tonen. Aan de andere kant zag ik grote namen in de industrie die het lastig vonden om met de nieuwe generatie in contact te komen. Dus dacht ik bij mezelf: wat zal er gebeuren als ik deze twee groepen aan elkaar koppel? Ik wilde ze een platform bieden zodat deze koppeling gemaakt kan worden. Het is voor mij altijd precies geweest wat ik wilde; alles bij elkaar “hosselen” en dingen creëren die nog nooit eerder zijn gemaakt. Inmiddels heb ik een klein, jong team en zetten we samen veel creatieve dingen op. Van HEMA tot Rijksmuseum en van Dior tot de Bijenkorf, Disney of Artis. De koppeling tussen de jonge talenten en grote namen brengt zoveel veelzijdigheid. De ene keer werken we aan een sustainable expositie in Artis en de andere keer lanceren we een exclusief pop-up-event in Krasnapolsky.’

Zonde

‘We hebben de afgelopen vijf jaar zoveel gedaan, ook op het gebied van fotografie. We hebben met zoveel bijzondere mensen samengewerkt; alle grote fashiondesigners en fotografen, in samenwerking met musea als FOAM en MOCO. Al deze projecten waren tijdelijk, het duurde meestal twee maanden, daarna gingen we door naar het volgende project. Ik vond het zo zonde dat we met al deze mooie beelden niks meer deden. Ik wilde de beelden bundelen in een magazine. Vervolgens dacht ik eraan om een soort “paper” te maken, maar zoals alles in mijn hoofd gaat moest het toch groter. Op dat moment besloot ik om er een boek van te maken. Maar met het maken van een nieuw boek, wilde ik ook nieuw beeld creëren. Nu bestaat het boek “MOAM contemporary fashion & arts in amsterdam” nog maar voor tien procent uit bestaand beeld en de rest is allemaal nieuw werk. Er hebben uiteindelijk 150 fotografen en designers aan gewerkt, maar in totaal waren er zelfs meer dan achthonderd mensen bij betrokken.’

Ode aan de Nederlandse creatieve industrie

‘Iedereen zit altijd maar af te geven en te vitten op de mode-industrie hier in Nederland. Dat alles te commercieel is, maar er gebeuren hier in Nederland ook heel veel toffe dingen. Creaties van Viktor & Rolf en Iris van Herpen bijvoorbeeld, maar tegelijkertijd ook het merk Daily Paper dat vanuit de Bijlmer is begonnen en nu een heel imperium heeft opgebouwd. G-STAR, Ace&Tate, Nikkie Plessen; ze zitten er allemaal in en horen allemaal bij de Nederlandse mode. Die diversiteit die de mode in Nederland biedt, vind ik supertof om te zien. Alle participanten werkten in volledige creatieve vrijheid. De uitkomst: shoots met tien modellen in studio’s, een andere shoot in een compleet lege Arena en weer een andere shoot in een donker Rijksmuseum. Als je mensen de vrijheid geeft, stijgen zij echt boven zichzelf uit. Ik denk dat het een aaneenschakeling is van heel mooie, toffe beelden waarin we allemaal mode in Amsterdam terugzien, maar állemaal op een heel eigen manier geïnterpreteerd. Het doel was om een ode te brengen aan de Nederlandse creatieve industrie en hoe veelzijdig deze wel niet is. Het lijkt mij nu heel erg interessant om te kijken wat er buiten de grenzen van Nederland gebeurt. MOAM staat voor MOde AMsterdam en ik zal dan ook zowel nooit weggaan uit de mode of uit Amsterdam, maar ik vind het wel inspirerend om te kijken in Londen bijvoorbeeld, om daar eens een kruisbestuiving mee te doen. Om nóg meer verschillende mensen te laten samenwerken. Er is nog zoveel buiten de grenzen van Nederland dat ik wel heel erg benieuwd ben hoe dat zich tot elkaar verhoudt. Misschien ga ik wel keihard op mijn bek, maar so be it. Dan ga ik gewoon weer met andere dingen verder. Dit boek is het overzicht van connecties, partners en samenwerkingen van de afgelopen vijf jaar. Ik vind het heel bijzonder dat iedereen zo gelooft in MOAM en in de creatieve jonge industrie met haar vrijheid. Ik ben heel erg benieuwd of dat typisch Nederlands is, of dat we dat ook buiten de grenzen kunnen vinden. Ik geloof heel erg in samenwerken. “Teamwork makes the dream work” en dat is dan ook de kracht van MOAM. Als je laat zien dat je elkaar vertrouwt, in elkaar gelooft en dat je elkaar wil helpen om tot iets nieuws en tot iets moois te komen, dan kun je écht wel tot grotere hoogtes komen dan alleen.’