Naar eigen zeggen heeft hij lange tijd lopen aankloten, maar wel áltijd met het volste vertrouwen het te gaan maken in de entertainmentindustrie. Dat is gelukt, want inmiddels is Pieter van Leijen (30), aka Pieter Valley, een gevestigde naam in socialmedialand. Zijn komische video’s van typetjes zoals Juf Ellen gaan viral en leverden hem onder andere de titel Beste Tiktokker van Nederland op. Vijf jaar na het posten van zijn eerste video ziet zijn leven er compleet anders uit en kent hij grote successen: ‘Ik
heb een goed financieel jaar gehad. soms voel ik me daar schuldig over, al weet ik niet precies waarom.’ het succes kent ook zijn keerzijde: ‘Anderhalf jaar geleden realiseerde ik me dat het me zomaar eens te veel zou kunnen worden. ik was elke dag zo fanatiek bezig met social media en grappig doen. mijn brein was moe van het constante aanstaan.’ Zijn deelname aan het programma Shaolin Heroes kon dan ook niet op een beter moment in zijn leven komen, waarvoor hij afreisde naar Azië voor een training bij echte kungfu-meesters om meer balans in zijn leven te vinden. Een geslaagd avontuur, zo vertelt hij: ‘Ik zit nu elke dag op mijn meditatiekussen, bij mijn boeddhabeeld en met een wierookje aan te mediteren. Ik ga enorm goed op deze stilte.’ Een gesprek over het volgen van je dromen en trouw blijven aan jezelf.

Wie is Pieter in drie woorden?
‘Creatief, gedreven en empathisch. Ik ben gevoelig en voel snel aan hoe het met iemand gaat. Soms is dat irritant, omdat ik dan té empathisch en betrokken ben. Een ander zou misschien over iemand denken: die redt zich wel, maar ik vind dat lastiger. Ik kijk altijd vanuit mijn hart naar dingen. Maar het werkt ook wel in mijn voordeel, omdat ik – bewust en onbewust – op anderen let. Daardoor vallen bepaalde details van mensen me sneller op, wat handig is, omdat ik mensen met humor na doe in mijn video’s.’

‘Ik kijk altijd vanuit mijn hart naar dingen’

Was je vroeger al het grappigste jongetje van de klas?
‘Nee, verre van zelfs. Ik denk oprecht dat ik de meest verlegen jongen van de basisschool was. Laatst keek ik toevallig naar wat videobanden van vroeger, en daarin zag ik mezelf vooral zittend in een hoekje met een petje op omdat ik me wilde verstoppen. Af en toe vond ik het leuk om een grap te maken, maar daarna kroop ik snel terug in mijn eigen wereld. Op de middelbare school kwam ik iets losser, maar een goede leerling was ik niet. Begrijpend lezen? Geen idee wat dat inhield. Rekenen? Geschiedenis? Vreselijk. Niets voor mij. In die tijd begon ik met het opnemen van filmpjes. Dan reed ik op mijn BMX na schooltijd naar mijn vriend Mark toe. Hij had een webcam, en met die camera filmden we onszelf en deden we bijvoorbeeld Idols na. Ik was er op die leeftijd al snel uit dat ik later iets voor de camera wilde doen. Acteren. Dit liet ik ook aan mijn omgeving weten, maar daar werd niet heel positief op gereageerd. “Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg” en “Ga maar gewoon naar school en zoek een normale baan” waren opmerkingen die ik te horen kreeg. Ik denk dat deze reacties me zeker hebben tegengehouden om mijn verlangen om te entertainen serieuzer op te pakken, want ik was vijfentwintig toen ik hier pas écht iets mee deed. Op die leeftijd dacht ik, na lang te hebben aangekloot: ik ga nu gewoon alles op alles zetten en als ik faal, faal ik, maar dan heb ik het wel geprobeerd. Een half jaar later werd ik uitgeroepen tot de Beste TikTokker van Nederland.’

Tekst Valerie Draijer
Fotografie Otto van den Toorn
Styling Suus in ’t Veld
Hair & make-up Selke Stojancic
Locatie Jondani Downtown