Boer Ayoub

De boerendroom van een stadse jongen

Ayoub is een bijzondere boer. Hij woont middenin Amsterdam, maar is daar weinig te vinden, omdat hij al sinds zijn veertiende op de boerderij werkt. Zijn grootste droom is het runnen van zijn eigen melkveehouderij in Nederland. Op sociale media heeft hij al veel volgers die graag op de hoogte zijn van zijn leven op de boerderij. Na zijn eigen zesdelige televisieserie bij KRO-NCRV verschijnt op 17 mei het boek Ayoub. Een stadse jongen die trouw blijft aan zichzelf en zijn eigen pad kiest. Met doorzettingsvermogen en tevredenheid gaat hij door het leven en wij vroegen hem hoe!

Wat is je eerste en mooiste herinnering aan het werken op de boerderij?

Het klinkt misschien gek, maar dat is toch echt het uitmesten van de kalverhokken. Het is de eerste interactie die ik had met de boerderij en werken met dieren en daarom ook mijn mooiste herinnering. Op dat moment is mijn passie ontstaan en ben ik verliefd geworden op het boerenleven. Op dit moment vind ik het mooiste aan het boerderijleven de ruimte om me heen, de schone lucht en het werken met de dieren en koeien. Ik kan doen waar ik heel erg van houd. Sommigen zeggen dat je met werken op de boerderij maar weinig vrije tijd hebt, maar zo voelt het voor mij totaal niet. Het boerderijleven geeft me een heel vrij gevoel.’

Hoe ver ben je met het realiseren van je droom, namelijk: het starten van een eigen boerderij?

‘Ik heb het doel gezet dat ik binnen nu en tien jaar een eigen boerderij wil runnen. Ik slaap met die droom en ik word ermee wakker, ik ben er continu mee bezig. Ik doe nu veel met social media om te laten zien hoe mijn dagen op de boerderij eruitzien. Ook in het weekend ben ik op de boerderij te vinden. Alles wat ik doe zie ik als een traptrede naar mijn eigen droom, om daar te komen. Het liefste wil ik hier in Nederland een melkveehouderij runnen, maar ik zie nog wel wat er allemaal op mijn pad komt. Als het maar binnen tien jaar lukt.’

Zijn er aspecten aan het boerderijleven die je van tevoren anders had ingeschat?

‘Ik had van tevoren helemaal geen verwachtingen. Ik liet alles op me afkomen om later te beslissen wat ik wel en niet leuk vind aan het werken op de boerderij. En tot nu toe vind ik eigenlijk alles leuk. Behalve het sjouwen met zandzakken. Voor de rest ben ik heel erg blij met het werk dat ik mag doen. Sterker nog; ik geloof nu zelfs dat ik voor dit werk ben geboren. En dat is een heel fijn gevoel. Het geeft echt voldoening.’

Je bent nog best jong. Hoe combineer je je jonge leven in Amsterdam met je werk op de boerderij en eventueel een eigen boerderij? Is dat überhaupt goed te combineren?

‘Voor nu zie ik het zo: ik huur een bed, daar slaap ik in en verder ben ik bijna niet thuis in Amsterdam. Ik ben constant aan het werk en zelfs als ik vrij ben ga ik nog naar de boerderij. Ik heb wel een mooie PlayStation staan waar ik me af en toe mee kan afleiden. De laatste keer dat ik op het Leidseplein was is meer dan een half jaar geleden, terwijl ik er tien minuten vandaan woon. Mijn vrienden en familie steunen me allemaal in wat ik doe. Iedereen heeft z’n eigen leven. Ook mijn vrienden zijn allemaal ambitieus, dus zij begrijpen het volledig.’

Je hebt geen agrarische achtergrond of familie met een agrarische achtergrond, heeft dat invloed op hoe jij je werk uitvoert?

‘Ik denk dat dat juist in mijn voordeel werkt. Ik leef tussen de consumenten, ik weet hoe mensen in de stad denken en wat ze willen en nodig hebben. Ik kan daardoor misschien juist beter de verbinding daartussen leggen.’

Wat wil je anderen meegeven die nog op zoek zijn naar hun passie? Of eenzelfde soort droom hebben?

‘Ga er heel hard voor werken en zet je doel op nummer één. Je bent de beste vriend van jezelf. Zorg dus goed van jezelf, wees trots op jezelf en vergeet niet om jezelf af en toe een schouderklopje te geven. Doe wat je leuk vindt. Geld is niet belangrijk, dat komt later wel. Nog een goede les: wees wat sneller tevreden. Mensen zijn de laatste tijd niet meer zo snel tevreden en willen altijd meer. Maar ik denk altijd maar zo: ik heb te eten en ik heb een slaapplek, dus ik heb het goed. Wat ik zelf ook vaak doe als ik een vraag heb is tegen mezelf praten. Je lijkt wel een gek, maar het werkt echt. Als ik een vraag hardop aan mezelf stel en er over ga praten vind ik altijd de antwoorden die ik zoek. Maar doe het wel als je alleen bent, want met andere mensen om je heen kun je je niet focussen. En het is ook een beetje raar.’

De boeren hebben het op het moment erg zwaar en in de toekomst zullen er vanwege de aangescherpte stikstofwet mogelijk boerderijen moeten stoppen. Hoe kijk jij daar tegenaan?

‘Ik heb een goede vriendin in de politiek, Caroline van der Plas, en zij gaat het voor ons oplossen, haha. Nee, ik geloof dat elke tijd weer problemen met zich meebrengt en dit is deze periode een probleem voor boeren. Maar we hebben er vertrouwen in dat de politiek wat kan gaan doen. Ik denk dat het de bedoeling is nu dat we mensen bewuster maken van wat nou echt duurzaam is en wat niet. Want als jij je soja laat overvliegen vanuit het Amazonegebied dan is dat natuurlijk niet duurzaam. Daar moeten we beginnen en natuurlijk willen de boeren in Nederland ook verduurzamen waar mogelijk. Boeren en boerderijen zijn zo ontzettend belangrijk voor Nederland qua voeding en handel. Wij moeten kunnen blijven maken waar we echt goed in zijn.’

Is er iets dat jij wilt veranderen aan de huidige manier van het runnen van boerderijen?

‘Elke boer runt zijn bedrijf op zijn eigen manier. Ik heb het geluk dat ik op veel boerderijen heb mogen werken en rondlopen. Uiteindelijk heb ik nu ook mijn eigen manier van boeren. Ik leer de tops en tips van andere boerderijen en neem ze als lessen mee voor mezelf. En dan run ik straks het ultieme boerenbedrijf. En natuurlijk spreek ik voor elke boer dat we met alle liefde meewerken aan verduurzaming. Maar dan mag het wat mij betreft ook wat makkelijker qua regels. Het is niet de bedoeling dat ik straks zelf minder kan eten, omdat ik minder moet melken.’