Nathan Rutjes (36) speelde als voormalig profvoetballer doorgaans als middenvelder, voor sportploegen als Sparta, MVV, Roda JC Kerkrade en Groene Ster. Ook werd hij uitgeroepen tot ‘Maatschappelijk Speler van de Eredivisie’. Daarnaast is hij coach, trainer, presentator en zet hij zich in voor goede doelen, want met zijn unieke kijk op zaken is hij een boegbeeld van positiviteit. Maar de Rotterdammer heeft ook flink wat voor zijn kiezen gekregen en daar trok ‘ie een aantal belangrijke levenslessen uit.

LES #1: GO WITH THE FLOW 

‘Ik had nooit verwacht dat ik betaald voetbal zou gaan spelen; pas op mijn negentiende rolde ik het betaald voetbal in. Toen Sparta mij vroeg of ik voor hen wilde voetballen, dacht ik eerst dat ik in de maling werd genomen. Natuurlijk wist ik wel dat ik opviel, maar ik had een goede baan als revalidatietrainer in een fysiopraktijk en was niet van plan deze op te geven voor de voetballerij. Tot Adri van Tiggelen tegen mij zei: “Luister jongen, ik heb zoveel vertrouwen in jou. Jij gaat het redden.” Dat gaf mij het juiste duwtje in de rug.’

LES #2: BLIJF DICHT BIJ JEZELF

‘Er is de afgelopen jaren veel gebeurd bij Roda JC en hoe hectisch dat ook was, ik heb mezelf gezworen altijd dichtbij mezelf te blijven. Dus, ondanks de vele invloeden van buitenaf: blijf staan voor je eigen normen en waarden. Dat druist tegen de voetbalwetten in. De voetballerij wordt geregeerd door wijsgedrag. Bij verlies wijzen we altijd naar de ander, nooit nemen we zelf de verantwoordelijkheid. Dat stuit me tegen de borst. Het klinkt misschien nogal Rotterdams om te zeggen dat ik lak aan die voetbalwetten heb gehad, maar ik heb wel mijn eigen weg gevonden in het vak dat ik beoefen.’ 

LES #4: BEKIJK HET POSITIEF, WANT DE MEESTE REGEN VALT NAAST JE 

‘Mijn vrouw kreeg tijdens de zwangerschap het HELLP-syndroom, waardoor zowel haar leven als dat van onze ongeboren baby op het spel stond. Als je vader of moeder wordt, dan hoop je natuurlijk dat alles goed gaat. Je weet het nooit met het menselijk lichaam dus je moet niet naïef zijn, maar je bent nooit voorbereid op het feit dat het leven van je vrouw en kind erom gaat spannen. Die twee hebben gevochten voor hun leven, maar hoe gek het ook klinkt; dat was de mooiste periode van mijn leven. Mijn zoontje is echt een geschenk. Wacht niet tot de storm gepasseerd is, maar leer dansen in de regen.’ 

LES #5: WEES WEERBAAR

‘Weerbaarheid is een heel belangrijke les uit mijn opvoeding. Ik ben geboren in Rotterdam Saarloos en we woonden in een portiekwoning. We voelden ons er heel erg thuis, maar het was een keiharde wereld. Mijn vader heeft mij geleerd om voor mezelf op te komen. Ik hoefde niet jammerend thuis te komen – mijn eigen sores moest en zou ik oplossen. Daar ben ik mijn ouders heel dankbaar voor; het heeft mij gemaakt tot de persoon die ik nu ben. Ik wil ook dat mijn zoontje leert voor zichzelf op te komen.’

LES #6: HEB RESPECT VOOR IEDEREEN

‘Ik hoefde het niet in mijn hoofd halen geen u te zeggen tegen mijn ouders. Ook mijn zoontje spreekt ons aan met u. Dat vind ik heel belangrijk; toon respect naar ouderen en sta open voor iedereen. Ik weet wie de prullenbakken elke dag leegt bij Roda, wie de financiën doet en wie ervoor zorgt dat wij veilig zijn op zaterdag. Geef je respect, dan krijg je respect.’  

LES #7: PLAATS MENSEN NIET IN HOKJES 

‘Ineens werd ik “mister positivo” genoemd. Terwijl ik dan denk: ik ben ook wel eens boos en teleurgesteld. Ja, ik ben gewoon nét een mens. Juist in Rotterdam hebben mensen respect voor hoe iemand een leven wil bekleden. Wij hebben bijvoorbeeld een burgemeester die enorm goede kwaliteiten bezit. Dat hij Marokkaans is, is niet belangrijk. Beoordeel iemand om zijn capaciteiten, niet om iemands achtergrond. En ik daarentegen vind mijzelf niet overdreven positief; ik kan gewoon heel sterk relativeren. De voetballerij is ook maar “gewoon” voetballerij. Als wij een wedstrijd niet winnen, heeft dat zo moeten zijn. Als ik maar weet ik er alles aan heb gedaan.’ 

Foto Sander Boer