Ik kijk naar haar lelieblanke huid en ontblote rug en zie nét de zijkant van haar borst. Gewikkeld in een glanzend zijden laken dat over haar billen valt, ligt ze een boek te lezen met haar rode krullende haar losjes in een staart. Ze fascineert mij. Deze vrouw op het schilderij, gefotografeerd in een nieuw soort neoclassicistische stijl. Het hangt in de lounge van het Waldorf Astoria Hotel in Amsterdam. De vrouw lijkt zich elk moment om te kunnen draaien naar me. Ze hangt daar in een strakke doch klassieke lijst en verleidt élke bezoeker tot een blik of drie. Ongeacht hoe interessant de gesprekspartner. Ze blijft verleiden. Ik móest weten wie dit beeld maakt en vond Mariska Karto.
Kun je vertellen over de stijl van jouw kunst?
‘Ik werk in diverse collecties. Zowel de menselijke figuur als surrealistische landschappen en botanische werken interesseren mij. Ik hou van de schilderstijl van de oude meesters en heb door middel van experimenteren een eigen handschrift weten te creëren. Ik laat me graag inspireren door vrouwelijkheid, kleuren, uitbundigheid en de duistere zijde van het leven, maar ook door vrouwen met fatale aantrekkingskracht. Dat is de andere kant van zachte vrouwelijkheid. Ze fascineren mij.’
Hoe combineer je fotografie in jouw werk?
‘Ik zie mijzelf als fotokunstenaar. Ik doe geen documentaire- of journalistieke fotografie. Alhoewel ik de inspiratie ook uit de actualiteit haal en de mensen om me heen. Het grote verschil tussen de twee is wat je ermee gaat doen. Ik zie mijn foto’s als grondstoffen voor werken die ontstaan in mijn hoofd naar aanleiding van alle indrukken, inspiraties in mij en om me heen. Het beeld dat ik gefotografeerd heb leeft verder op in mij, het stopt niet, het gaat een eigen verhaal vertellen.’
Het hele interview lezen? Koop dan nu de nieuwe TalkiesMAN in de winkels, supermarkten of online!