Openhartig

Tattooportret Rein Rambaldo

Pieter de Leeuw is schrijver. Hij woont en werkt in Voorburg, waar hij schrijft aan zijn eerste roman. In deze rubriek gaat hij op zoek naar vaders voor wie niets vanzelfsprekend is. En die een tatoeage hebben laten zetten, omdat ze iets van de liefde voor hun kind(eren) vast wilden leggen op hun lijf. Daarover praten ze. Openhartig.

Rein Rambaldo is geen man van de grote glimlach, zijn gezicht leent zich daar ook niet voor, maar als hij over zijn kinderen praat, komt er een glimlach tevoorschijn. Kinderen is een mooi woord. Iedere ochtend brengt hij zijn dochter River (10) naar school. Als ze dat aan hem vraagt, toetert hij naar iedereen onderweg en zwaaien ze uitbundig. Vindt ze leuk, moet ze iedere keer om lachen. Als hij erover nadenkt, gelooft hij wel dat zijn dochter het meest op hem lijkt, maar zeker weten doet hij het niet. Veel ouders maken er een punt van dat hun kinderen zelfstandig moeten worden en iedere dag, in weer en wind, op de fiets naar school gaan. Worden ze hard van. Het zal allemaal wel. Rein, die al jarenlang een succesvol horecaondernemer is, haalt zijn schouders op. ‘Het is hartstikke gezellig zo.’ Vier kinderen heeft hij. En stuk voor stuk hebben ze niks met horeca. De oudste, Jesse (19) heeft wel een paar maanden in een restaurant van zijn vader gewerkt, maar enthousiast werd hij er niet van. ‘Ja, dat is wel jammer, maar het gaat er natuurlijk om dat hij zijn eigen weg gaat.’

Het begon ermee dat hij en de moeder van Jesse uit elkaar gingen. De gedachte die overheerste was, dat hij zijn zoon – 3 jaar was hij toen – voortaan een paar dagen per week niet zou zien. Wat een gedachte was om pijn in je buik van te krijgen. Op zijn bovenarm liet hij een engel tatoeëren en daar de naam van zijn zoon onder. ‘Zodat ik aan hem kon laten zien, je bent altijd bij me. Ik laat je niet los, nooit.’ Later volgden zijn andere twee zonen Dean (14) en Bodhi (12). Met zijn drieën staan ze op zijn bovenarm. River staat met een tekening van een meisjesgezicht op zijn onderarm. ‘Pap’, zei ze, ‘dat is echt de stomste tattoo ooit.’ Omdat het helemaal niet op haar lijkt, vindt ze, maar als hij op donderdag haar hockeyteam training geeft, vraagt ze hem soms om even zijn mouw op te stropen.